Blog

Rodzice i ich dzieci mają prawo, a nawet obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, niezależnie od tego czy rodzice byli małżeństwem. Prawo do kontaktowania się z dzieckiem nie może być rodzicu odebrane, poza okolicznościami, gdy kontakty te są sprzeczne z dobrem dziecka. Z uwagi na dobro dziecka sąd może też ograniczyć kontakty rodziców, poddając je na przykład kontroli kuratora. Prawo do kontaktów z dzieckiem jest również niezależne od wykonywania władzy rodzicielskiej, wobec czego nawet rodzic pozbawiony władzy rodzicielskiej w dalszym ciągu ma prawo do spotkań z dzieckiem, dotyczy to również sytuacji, gdy dziecko zostało umieszczone w placówce opiekuńczo-wychowawczej czy rodzinie zastępczej.

 

 

Gdy rodzice się rozstają, najczęściej dziecko zaczyna mieszkać z jednym z nich. Może więc zdarzyć się, że jeden rodzic będzie utrudniał drugiemu kontaktowanie się z dzieckiem. W takim wypadku najsensowniejsze będzie uregulowanie kontaktów z dzieckiem z tym rodzicem, u którego dziecko nie zamieszkuje. Są dwie drogi uregulowania kontaktów: poprzez mediatora sądowego albo poprzez złożenie do sądu odpowiedniego wniosku. Jest jeszcze trzeci (quasi) sposób uregulowania kontaktów – polegający na zawarciu umowy regulującej sposób wykonywania kontaktów, tzw. porozumienia rodzicielskiego.

 

 

Droga sądowa i wydane na skutek tego postanowienie jest zdecydowanie najmocniejszą formą uregulowania kontaktów, o czym niżej. Sądem, do którego należy złożyć wniosek jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania dziecka. Opłata od wniosku wynosi 100 zł.

 

 

Oprócz oznaczenia sądu oraz naszych i dziecka danych, ważny jest szczegółowy opis kontaktów. Zazwyczaj tworzy się go poprzez ustalenie tygodniowego i weekendowego harmonogramu kontaktów. W tym harmonogramie powinna znaleźć się również kwestia uregulowania kontaktów w święta, ferie, wakacje oraz w urodziny dziecka. Należy unikać opisu kontaktów konkretnymi datami, a podawać bardziej ogólnie dni, w których chcemy spędzić czas z dzieckiem. Warto również określić, kto będzie odbierał i odwoził dziecko. Wniosek powinien zawierać również odpowiednie uzasadnienie oraz wnioski dowodowe. Poniżej przykładowy sposób uregulowania kontaktów:

Kontakty wnioskodawcy … z małoletnią/małoletnim … będą się odbywać w następujących terminach:

a) w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od soboty od godziny 09:00 do niedzieli do godziny 19:00;

b) w każdą środę od godziny 15:00 do niedzieli do godziny 19:00;

c) w wakacje przez 2 tygodnie, przy czym konkretne daty kontaktu ojca strony zobowiązują się ustalić zgodnie najpóźniej do 31 stycznia każdego roku, w którym wakacje się odbywają.

 

 

Jeśli pomimo sądowego uregulowania kontaktów drugi rodzic przeszkadza nam w ich realizacji, można złożyć do sądu wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty, co jest szczególną formą egzekucji postanowienia o uregulowaniu kontaktów. Sąd uwzględniając wniosek zagrozi utrudniającemu kontakty rodzicowi nakazaniem zapłaty na rzecz drugiego rodzica określonej sumy pieniężnej za każdorazowe naruszenie obowiązku. Jeśli mimo tego rodzic w dalszym ciągu utrudnia kontakty, sąd nakaże zapłacić określoną kwotę do rąk drugiego rodzica za każdorazowe utrudnienie kontaktów. Należy zwrócić uwagę, iż ta forma egzekucji kontaktów nie przysługuje jednak w razie zawarcia samego porozumienia rodzicielskiego. 

 

Jeżeli mają Państwo jakieś pytania lub chcą skorzystać z usług Kancelarii zapraszam do kontaktu.